Med papira til bilen i orden,tok vi vår første helgetur ut av Windhoek og til kysten. Intermezzo guest house i den mest populære turistbyen i Namibia, Swakopmund. Eit stykke på vei fra Windhoek blir det ørken som varar heilt til havet der det plutselig dukker opp ein tysk jugendby. Rett ved store sanddyner og havet. Lille tyskland midt i ørkenen. Turistby og heimstad for pensjonerte, i hovedsak, tysk-namibiarar. Her tilbyr dei diverse turistaktivitar og vi benytta oss, etter tips fra Eirik, av ein tur i sandynene på firhjuling. "Rollercoasting" i bratte sanddyner, og ein under bordet sandboarding test i ei av dei bratteste. Traff på slange og firfisle, sistnevnte blei fanga av guiden vår og beit både meg og Gøran i fingeren. Det var som det høres ut, kjempeartig i heilt utrulege omgivelsar. strendene var fantasiske med store bølger, og restauranter både på strand og pir. Vi prøvde østers for første gong, rå, og med aquevitt så gjekk det greit. Gøran er rimelig sikker på at med tid, blir det godt. Eg bestiller kokte neste gong. Vi kjørte oss ein tur gjennom dei ulike bydelane, og her er klasseskilla svært tydelege. Det er dei i Windhoek og, men kontrasten mellom dei splitter nye hyperluksuriøse bydelane med restaurant ved havet, og townships ikkje så langt unna med shebeens og gateliv er svært stor. I desse bydelane såg vi berre ein eller to kvite, og dei var i passerende bilar. Kulturforskjellane mellom bydelane er på same måte. Masse folk i gatene i townshipsa og bortimot folketomt i dei rike bydelane. Ein påfallende forskjell mellom Swakop og Windhoek derimot er at det ikke er så vanleg med elektriske gjerder rundt eigedomane. Det føltes veldig lettende å komme dit på grunn av det. Sikkerheita her er fortsatt uvant og noko vi faktisk er ukomfortable med. Uansett, Swakopmund kjem vi til å reise ein del til. Det var ein veldi artig og avslappende tur, og vi fann ut at vi savna havet. Havlukta der er heilt utruleg sterk.
Vi har også hatt eit par spelejobbar i det siste. I går hadde vi vår andre på Backstage Dinner Theatre, ei intim konsertscene i byen. Begge gongane vi har spela der har vi møtt andre musikarar som er interessert i å spele saman. Eigentleg er det veldig spesielt å drive med musikk her, og veldig lett å komme inn det lille miljøet, i hvert fall har vi det inntrykket no. Vi veit jo ikkje kor mykje av det som blir noko av, men vi har hittil hatt to spelejobbar, skal ha ein til i mars og ein i april med eit band som vi nyst har begynt å spele med. Vi har og ein forespørsel om å spele nytt sett på Backstage. I går fekk vi tilbud om eventjobbing for Castle Breweries, og spørsmål om radiointervju på NBC. Så, vi får sjå om det blir noko av, men veldig moro å få gode tilbakemedlingar. Rett før vi dro heim fra Backstage igår kom det ei dame bort til oss og Frank(Backstage) og inviterte oss til ein privat sammenkomst til farmen hennar ein og ein halv time utanfor Windhoek. Pen dame rundt 40, antagelig litt peng på bok. Bondfire og sove under åpen himmel. Ta med gitaren. Kryssar fingrane og håper at det blir. Faktisk, tideligere samme dag spiste vi lunsj på Gourmet i byen, og på bordet bak oss snakka nokon om ein konsert. Det var visst ikkje FU-jazz som skulle spele på Backstage idag, men nokon nordmenn, "vikings". Det var eigentlig ein rimelig begivenhetsrik dag igår, vi blei stoppa i promillekontroll på vei heim og. Slapp unna i god behold.
Tidelegere denne månaden tok vi oss ein tur på kalahari wellness senter. Når vi kom dit hadde dei tilbud på valentinespakke, og ok, jaja, vi slo til på den. Massasje, skrubb, og sist men ikkje minst, boblebad i topp etasjen i et av windhoeks høgeste bygg med utsikt over byen. Ikkje nok med det. Vi fekk sjampanje, sjokolade, nøtter og biltong. Biltong er tørka kjøtt, dei er veldig glad i kjøtt her nede. I løpet av badet og skåling av sjampanje, ikkje tull, så letta det faktisk tre duer fra eit enna hus tak i byen. Det skjedde faktisk.
Det var så mange ting eg skulle hugse på å skrive, eg har visst blitt ein av dei som tenkjer på bloggen når noko rart skjer. Uansett, dagliglivet her er noko annaleis enn i Noreg. vi er enno ikkje van med vakthundane som bjeffer og knurrer når vi gjeng forbi husportar. Man har andre daglege syslar å hugse på, som for eksempel å lukke porten, pakke sammen alt som mauren kanskje kan like, handle insektsspray, låse bildører når du kjører, skru av/på alarmen til huset, i tillegg til at vi faktisk har ansvar for ein katt. Man har også andre potensielle huslege oppgavar. Som tideligere i dag, der vi plukka ut ein grilla firfisle fra det elektriske gjerde vårt.
Vi har det kjempebra. Deilig varmt, fin heim og bra folk. Jobbing byrjar å få ein god flyt, og det er moro å undervise. Vi hadde ensembletimar med første og andre året i går som gjekk veldig bra, med ordentleg godstemning. Gøran gjorde ein kjempejobb. No er det laurdag heime og filmkveld. Supert.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar